20 zł. #Grecja. #teatr. Pierwsze maski teatralne, których wprowadzenie przypisuje się Tespisowi (VI w. p.n.e.), były całkiem umowne – aktorzy malowali twarze bielą ołowianą lub moszczem z winogron. W późniejszym okresie wykonywano je z lnu, korka lub drewna, czyli materiałów, które w greckim klimacie nie mogły przetrwać do dnia

á â ă ä ç č ď đ é ë ě í î ľ ĺ ň ô ő ö ŕ ř ş š ţ ť ů ú ű ü ý ž ® € ß Á Â Ă Ä Ç Č Ď Đ É Ë Ě Í Î Ľ Ĺ Ň Ô Ő Ö Ŕ Ř Ş Š Ţ Ť Ů Ú Ű Ü Ý Ž © § µ Branch Mosina Wypożyczalnia (30) Mosina Oddz. dla Dzieci (4) Author Szubertowie Kunka i Waldemar (2) Bernhard Maria Ludwika (1) Kaczorowski Bartłomiej (1) Papuci-Władyka Ewdoksia (1) Subject Cywilizacje starożytne (3) Motywy antyczne w kulturze (2) Sztuka Europy wsch (2) Sztuka ludów pierwotnych (2) Capri (Włochy ; wyspa) (1) Malarstwo (szt. plas.) (1) Rzeźba starożytnej Grecji (1) Rzeźbiarstwo i sztuki pokrewne (1) Sztuka starożytnego Rzymu (1) Tematy mityczne w sztuce (1) Urbanistyka starożytnej Grecji (1) Wirtualna rzeczywistość (1) Zabytki starożytnej Grecji (1) Zjawiska paranormalne (1) This item is available in one branch. Expand information to see details. Mosina Wypożyczalnia There are copies available to loan: sygn. 7 [lok. Mosina Wypożyczalnia] (1 egz.) This item is available in one branch. Expand information to see details. Mosina Wypożyczalnia There are copies available to loan: sygn. 94(3) [lok. Mosina Wypożyczalnia] (1 egz.) This item is available in one branch. Expand information to see details. Mosina Wypożyczalnia All copies are currently unavailable This item is available in 5 branches. Expand the list to see details. This item is available in 5 branches. Expand the list to see details. This item is available in 2 branches. Expand the list to see details. Mosina Wypożyczalnia There are copies available to loan: sygn. 7 [lok. Mosina Wypożyczalnia] (1 egz.) Filia Rogalinek There are copies available to loan: sygn. 7 [lok. Rogalinek Wypożyczalnia] (1 egz.) This item is available in one branch. Expand information to see details. Mosina Wypożyczalnia There are copies available to loan: sygn. 7 [lok. Mosina Wypożyczalnia] (1 egz.) This item is available in one branch. Expand information to see details. Mosina Wypożyczalnia O dostępność zapytaj w placówce: sygn. 7 This item is available in one branch. Expand information to see details. Mosina Wypożyczalnia O dostępność zapytaj w placówce: sygn. 7 This item is available in one branch. Expand information to see details. Mosina Wypożyczalnia There are copies available to loan: sygn. 903 [lok. Mosina Wypożyczalnia] (1 egz.) This item is available in one branch. Expand information to see details. Mosina Wypożyczalnia There are copies available to loan: sygn. 94(3) [lok. Mosina Wypożyczalnia] (1 egz.) This item is available in 2 branches. Expand the list to see details. Filia Pecna There are copies available to loan: sygn. 93/94 P [lok. Pecna Ks. podręczny], 77/77 [lok. Pecna Wypożyczalnia] (2 egz.) Mosina Wypożyczalnia O dostępność zapytaj w placówce: sygn. KP 94(3) This item is available in one branch. Expand information to see details. Mosina Wypożyczalnia There are copies available to loan: sygn. 7 [lok. Mosina Wypożyczalnia] (1 egz.) This item is available in 3 branches. Expand the list to see details. Mosina Wypożyczalnia There are copies available to loan: sygn. 7 [lok. Mosina Wypożyczalnia] (1 egz.) Filia Czapury There are copies available to loan: sygn. SZTUKA [lok. Czapury Wypożyczalnia] (1 egz.) Biblioteka nieczynna. Zapraszamy ponownie 16. sierpnia 2022 Filia Krosinko O dostępność zapytaj w placówce: sygn. 7 This item is available in one branch. Expand information to see details. Mosina Wypożyczalnia There are copies available to loan: sygn. 73/74 [lok. Mosina Wypożyczalnia] (1 egz.)
Starożytni Grecy. poleca 84% 2628 głosów. Treść. Grafika. Filmy. Komentarze. XX w. p. n. e. – początek państwa greckiego. Położenie: południowa Europa, półwysep Bałkański; od wschodu Morze Egejskie, od południa Morze Śródziemne, od zachodu Morze Jońskie. Na początku Ateny znajdowały się na górze Akropol, lecz gdy
Spędzanie płodów było w starożytnych Rzymie i Grecji zjawiskiem powszechnym, choć w niektórych przypadkach karanym. I choć przyczyny decyzji o aborcji były podobne do dzisiejszych, zupełnie inne były powody jej penalizacji. Nie mówiono bowiem o "ochronie życia nienarodzonego", lecz o ochronie godności i decyzyjności mężczyzny, który to życie "powołał" na świat. Różnica między płodem męskim, a żeńskim Zarówno w starożytnej Grecji, jak i w starożytnym Rzymie zadawano sobie pytanie, w którym momencie ciąży płód nabywa duszę. Jednym z najpopularniejszych stał się pogląd Arystotelesa, który określał sprawę jasno: męski płód zyskuje ją w czterdziestym dniu od zapłodnienia, damski – w osiemdziesiątym (bo narodziny dziewczynki były, jego zdaniem, "odchyleniem od normy"). Oznaczało to, że przed upływem terminu wejścia duszy w ciało rozwijającego się płodu usunięcie ciąży rozumiane było raczej jako antykoncepcja. Jak wyglądał jednak stan prawny po tym, kiedy dusza, zdaniem starożytnych, już zagnieździła się w ciele? Starożytny Rzym Choć tekstów literackich na temat niechcianej ciąży powstało w tamtym miejscu i czasie sporo, niewiele zachowało się tych, które obrazowałyby faktyczny stan prawny. "Jeżeli zostanie dowiedzione, że kobieta zadała ból swoim wnętrznościom, aby poronić, namiestnik prowincji ześle ją na wygnanie" – pisał jednak Ulpian, a jego słowa potwierdzał Marcjan, jako powód wygnania podając, że "niegodne byłoby puszczenie jej płazem, że oszukała męża w sprawie dzieci". Nawet jeśli między stosunkiem seksualnym, a wieścią o ciąży małżeństwo się rozpadło, a zdruzgotana nowymi okolicznościami kobieta usuwała ciążę, "aby nie urodzić syna swojemu znienawidzonemu mężowi", nic się w tej kwestii nie zmieniało. Mimo rozstania wciąż ponosiła karę okresowego wygnania. W powoływaniu dzieci na świat nie chodziło nikomu bowiem ani o płód, ani o kobietę, lecz wyłącznie o pana domu, który miał, zdaniem ówczesnych, jedyne prawo do decydowania o własnej rodzinie. Zadaniem kobiety było rodzić dzieci – zadaniem mężczyzny decydowanie o tym, czy narodzone dziecko spełnia jego wymagania. Jeżeli więc mężczyzny u boku ciężarnej nie było – nie weszła w związek małżeński albo była prostytutką – albo jeśli ów mężczyzna sam zalecał aborcję, kobiecie kara nie groziła. Najważniejszą kwestią było to, żeby to do niego należała decyzja. Klątwą w płód Choć kara wygnania brzmi jak przepis na traumę, której chciałoby się raczej uniknąć, rodziny w starożytności nie były bynajmniej wielodzietne. Rządzący niepokoili się niską dzietnością wyższych warstw społecznych, a cesarz Oktawian August w 18 r. i 9 r. wprowadził specjalne ustawy zakazujące cudzołóstwa oraz "popierające narodziny". Kobiety, które nie chciały ani rodzić, ani zostać wygnane, decydowały się więc często na antykoncepcję ziołowo-roślinną, która ze względu na poziom ówczesnej wiedzy zielarskiej okazywała się wysoce skuteczna. Jeśli jednak antykoncepcja zawiodła, kobiety zgłaszały się po pomoc do osób z zewnątrz. Pomocnikom też groziła kara, choć tylko w dwóch przypadkach. Jeśli zabieg był celowy, na życzenie kobiety i za ewentualną zgodą męża, karę ponosili ci, którzy aborcji dokonali niezgodnie ze sztuką. Niektórzy mogli obawiać się zatem ich wykonywania, zwłaszcza że czasem płód spędzało się nie za pomocą zabiegu mechanicznego czy wyciągu roślinnego (np. z korzenia kwitnącej na biało dzikiej marchwi), lecz za pomocą klątwy. Na karę narażeni byli również ci, którzy poronienie wywołali przez przypadek lub nieudolność ("bez premedytacji doprowadzili do tragicznego skutku"). Medyków, zielarzy i położne stanu niższego zsyłało się za to do kopalni, tym ze stanu wyższego konfiskowało się majątek, po czym wydalało się ich z miasta. Starożytna Grecja Tymczasem starożytne Greczynki miały raczej wygodny dostęp do pewnych form terminacji ciąży, za które – najprawdopodobniej – nie groziły im większe konsekwencje. Istnieją podejrzenia, że aborcja była przestępstwem tylko w sytuacji, jeśli dokonywała jej wdowa. Powodem tych podejrzeń są przypisywane poecie Lizjaszowi zapiski, z których wynika, iż "było to przestępstwo w Atenach przeciwko mężowi, jeśli jego żona była w ciąży, gdy umarł, ponieważ jego nienarodzone dziecko mogło domagać się majątku". Sytuacja jest więc w pewnym sensie podobna do tej rzymskiej – to dobro mężczyzny (i jego majątku) stało na piedestale, nie przyszły los samotnej matki. W innych przypadkach aborcja jednak była powszechna i przynajmniej do IV wieku naszej ery legalna. Jeśli ciężarnej nie udało się jej wywołać zalecanym przez lekarzy intensywnym skakaniem, noszeniem ciężarów, piciem kwaśnego wina czy "wstrzykiwaniem oleju", jeśli nie udało się jej nawet przy pomocy rozmaitych dopochwowych czopków albo środków poronnych (np. podpuszczki zajęczej czy wydzielina gruczołów bobra), zwracała się do położnych, które dokonywały aborcji mechanicznej. Uwiedzenie cudzego małżonka Nie oznacza to, że terminacja ciąży była w pełni przez wszystkich akceptowana. Opinie na jej temat były już wówczas podzielone – Platon uznawał ją za jeden ze środków kontroli przyrostu populacji idealnej polis, Hipokrates uznawał, że jest niedopuszczalna – ale kobiety bały się jej mimo wszystko znacznie mniej niż oskarżenia o uwiedzenie lub uprawianie przedmałżeńskiego seksu. Uwiedzenie cudzego małżonka karano znacznie nawet surowiej niż gwałt, bo oznaczało zdobycie nie tylko ciała, ale również duszy drugiej osoby. Przedmałżeński seks również kazano dotkliwie: pozbawiano "zhańbioną" kobietę prawa do noszenia ozdób, wchodzenia do świątyni, zamążpójścia i w ogóle funkcjonowania w rodzinie. Ojciec właśnie za cudzołóstwo, nie za aborcję mógł córkę z rodziny wykluczyć, a w skrajnych przypadkach sprzedać. Prawa kobiet zarówno w wielkim imperium, jak i w kolebce demokracji zależały niemal wyłącznie od woli mężczyzn. Pozornie wiele się od tego czasu zmieniło. Tymczasem wśród 119 posłów, którzy złożyli do Trybunału Konstytucyjnego wniosek o zbadanie zgodności z Konstytucją legalności aborcji embriopatologicznej było zaledwie 18 kobiet. Wśród 15 sędziów TK, którzy uznali jej niekonstytucyjność, znajdowały się dwie. Filozofia starożytna – dyscyplina ukształtowana w starożytnej Grecji pod koniec VII w. p.n.e., zajmująca się najbardziej fundamentalnymi pytaniami dotyczącymi rzeczywistości, człowieka i myślenia. Racjonalna forma rozważań odróżniała ją od myśli religijnej, mitologicznej i poezji. Z niej rozwinęły się późniejsze formy filozofii, np. filozofia zachodniego średniowiecza
Pytanie Odpowiedź 476r. rozpocznij naukę Romulus August pozbawiony tronu (upadek cesarstwa Rzymskiego) 395r. rozpocznij naukę Podział cesarstwa Rzymskiego na Wschodnie i Zachodnie (Bizancjum) V rozpocznij naukę Zbiór praw Rzymskich (prawo 12 tablic) VI rozpocznij naukę Kodeks Justyniana rozpocznij naukę Bitwa pod Akcjum (Rzym-Rzym) rozpocznij naukę Zamordowanie Juliusza Cezara rozpocznij naukę Wojny Rzymskie z Kartaginą rozpocznij naukę Wojny Punickie rozpocznij naukę Bitwa pod Kannami (zwycięstwo Kartaginy) rozpocznij naukę bitwa pod Zamą (zwycięstwo Rzymian) rozpocznij naukę Zburzenie Kartaginy (przez Rzymian) rozpocznij naukę Założenie Rzymu (przez Romulusa) rozpocznij naukę Republika Rzymska rozpocznij naukę Cesarstwo Rzymskie rozpocznij naukę Bitwa pod Maratonem (dowodził Miltiades, Grecja wygrała) rozpocznij naukę Bitwa pod Termopilami (Spartanie, dowodził Leonidas) (Wygrana Persów) 313r. rozpocznij naukę Edykt Mediolański 622r. rozpocznij naukę Ucieczka Mahommeda do Medyny Osiągnięcia Rzymian: rozpocznij naukę -Akwedukty -Budownictwo -Drogi -Filozofia, Sztuka -Kalendarz Juliański Osiągnięcia Greków: rozpocznij naukę -Filozofia (Sofokles, Arystoteles, Platon) -Teatr, Sztuka -Łaźnie Musisz się zalogować, by móc napisać komentarz.
Starożytna Grecja – Herosi. W mitologii greckiej, herosi zazwyczaj są półbogami – śmiertelna matka oraz ojciec - jeden z bogów. Stali się przez to łącznikami między światem ludzi, a domeną bogów i bóstw. Najczęściej heros odznaczał się specjalnymi przymiotami oraz nadludzkimi umiejętnościami. W Starożytnej Grecji niemal
Konkurs organizowany jest dla klas pierwszych PG nr 4 w składa się z dwóch etapów – pisemnego i ustnego. W wyniku eliminacji do etapu drugiego zakwalifikowały się następujące klasy I ,,a”, I ,,d”, I ,,c”, I ,,g”. Część druga ustna odbędzie się o godz. w auli szkolnej (w ramach obchodów ,,Dnia Wiosny”).Cele konkursu:1. Propagowanie wiedzy na temat starożytnych cywilizacji i ich osiągnięć2. Realizacja ścieżek międzyprzedmiotowych: Edukacji europejskiej, filozoficznej, medialnej i czytelniczej3. Ukazanie osiągnięć cywilizacyjnych Greków i Rzymian i ich ponadczasowości4. Wyłonienie najlepszej klasy pierwszej – znawcy historii starożytnej5. Edukacja poprzez zabawę, pokazanie, że historia może być odpowiedzialne za przygotowanie A. Wachecka, uczenniceklasy II ,,f”, ,,e”. Prowadząca konkurs A. – skład : uczennica , nauczyciel historii, języka realizacji: 2 konkursu:,,Przybyłem, zobaczyłem, zwyciężyłem” Na środku sceny świątynia bogów, z jednej strony ekspozycja starożytnej Grecji, a z drugiej Rzymu ( w pierwszej odsłonie dekoracja poprzypinananieprawidłowo- cel zamierzony).Na scenie porozstawiane płaskorzeźby np. teatru, Akropolu, wazy..., oraz 12 krzesełek dla scenie pojawia się nauczyciel prowadzący A. Wachecka. Na widok złej, niewłaściwie poprzypinanej dekoracji załamuje ręce i mówi:Nauczyciel:O Boże, co się tutaj stało? Jakieś straszne zło szalało. Taki bałagan, tyle zamieszania. Co robić, przecież zaraz tutaj powinien odbyć się konkurs. Ach ta dzisiejsza młodzież! Człowiek tyle się napracuje, a oni wszystko zniszczą. Nic nie uszanują. Co ja teraz zrobię? Czas już Dzień dobry proszę pani ( krzyczą z daleka wchodząc na scenę).Uczennica IOjej proszę pani, co tutaj się stało?Nauczyciel Jak to, co? Ktoś znowu zniszczył IIAle zaraz ja chyba wiem, co tutaj się stało. WszystkieTak? A co?Uczennica IIPrzecież dziś w nocy działy się dziwne rzeczy. Wiosna z zimą strasznie się kłóciły, która teraz rządzić ma w przyrodzie. Tak się ze sobą zmagały, która silniejsza, a to znów wiatrem w siebie gnały, że może i tutaj wszystko nam chyba masz rację, przecież dziś już 21 marca, ale szkoda czasu. Patrzcie wszyscy już czekają, trzeba szybko to posprzątać i zaczynać konkurs dla pierwszaków. Idę po IAle proszę pani, proszę poczekać, mam pomysł. Myślę, że z tym zadaniem poradziliby sobie znakomicie nasi dzisiejsi A wiesz to świetny pomysł. W takim razie zapraszamy na scenę wchodzą na scenę i zajmują dokonuje prezentacji drużyn i prosi drużyny o prawidłowe rozmieszczenie dekoracji na scenie. Uczniowie poprawiają dekorację, a w tym czasie w tle słychać piosenkę ,,Wiosna, wiosna”Nauczyciel zwraca się do publiczności: Czy wiecie, może, dlaczego w tym roku, wiosna ma takie opóźnienie?Nie wiecie? no to wam powiem, bo w tym roku bidulka ma więcej państw członkowskich do obskoczenia. A może pomożemy jej trochę spróbujmy ją do nas razy: Wiosna! Wiosna! Wiosna! Podkład muzyczny wycisza się uczniowie skończyli poprawiać Dobrze moi drodzy, było wesoło, teraz niech będzie już zupełnie poważnie, bo czas zaczynać. Otóż konkurs uważam za otwarty. Pragnę powitać wszystkich tutaj zgromadzonych, szanowną Dyrekcję, jury, publiczność drogich wychowawców. Przedstawię teraz zasady konkursu. Otóż dzisiejsze rozgrywki będą zarówno,,słowne jak i zręcznościowe”. I tak drużyna, która zajęła pierwsze miejsce w części pisemnej otrzymuje na dobry początek 4 punkty, 2 miejsce- 3 punkty, 3 miejsce –2 punkty, 4 –1. Za każdą prawidłową odpowiedź drużyna otrzymuje 1 punkt, za każdą błędną minus 1, za brak odpowiedzi zero z drużyn ma swoje koło ratunkowe, które może wykorzystać tylko 1 Pytania z zakresu wiedzy o starożytnej Grecji ( 2 rundy pytań)II. Eksponaty-,,kosz rozmaitości”- zadanie polega na wylosowaniu eksponatu nazwaniu go i odniesieniu do czasu, miejsca, wydarzenia (eksponaty to: korale z bursztynu, but na koturnie, słownik łaciński, peruka, kodeks)III. Pytania z zakresu wiedzy o starożytnym Rzymie(2 rundy pytań)IV. Puzzle – drużyna układa puzzle, odpowiada, co? lub, kogo? przedstawiająV. 2 rundy pytań z zakresu wiedzy na temat Grecji VI. Analiza tekstu źródłowegoVII. 2 rundy pytań z zakresu wiedzy na temat starożytnego RzymuVIII. Prezentacja strojów Greka lub ten oto sposób dobrnęliśmy do ostatniej konkurencji. Dziękujemy zawodnikom za udział. Prosimy teraz jury o my spróbujemy raz jeszcze zachęcić wiosnę, żeby już z nami Wiosna! Wiosna! Zostań z tle słychać utwór,,Wiosna, wiosna”.NauczycielOgłasza wyniki konkursu, dziękuje wszystkim za przybycie i zaprasza na kolejną edycję konkursu za rok.

Atrakcje w Rzymie: Koloseum, Forum Romanum, Siedem wzgórz Rzymu, Panteon, Zamek św. Anioła, Galeria Borghese, Bioparco di Roma (Ogród zoologiczny w Rzymie), Dzielnica Trastevere (Zatybrze), Katakumby św.

Starożytny Rzym i starożytna Grecja to takie polityczne i kulturowe zjawiska starożytności, których istnienie stanowiło mocną podstawę dla dalszego rozwoju Europy. Osiągnięcia starożytności nie zostały utracone w okresie ciemnego średniowiecza. Periodyzacja Historia starożytna Grecja w 3-2 tysiącleciu pne. Starożytna Grecja i starożytny Rzym jako obiekty procesu historycznego mają określone etapy rozwoju, ewolucji politycznej i kulturowej. Na terytorium Grecji prymitywny system komunalny wcześniej przestał istnieć niż w Apeninach. Rozważ cechy rozwoju Grecji. Dla obszarów bałkańskich i kreteńskich charakterystyczne są nieco inne etapy historii. Na przykład na wyspie ewolucja następowała w następujący sposób: Od 30 do 20 wieku pne wyróżnia się okres wczesnego minojska. W tym czasie system klanów nadal istniał, ale przejście do cywilizacji było już widoczne. Cywilizacja na Krecie powstała od 20 do 17 wieku pne. Historycy nazywają ten czas "okresem starych pałaców". Okres od 17 do około 10 wieku nazywany jest późnym Karaibem (zakończonym zdobyciem Krety przez plemiona Achaistów). Również w bałkańskiej części Grecji istnieją trzy okresy. Ale szczerze mówiąc, interesuje nas późniejszy etap, ponieważ po inwazji plemion na kilka stuleci Grecja ponownie upadła w okresie systemu plemiennego. Starożytny Rzym i starożytna Grecja: ciągłość tradycji Zwyczajem jest liczyć historię wielkiej Grecji od VIII wieku pne. Historycy radzieccy i rosyjscy przyjmują następującą klasyfikację jako podstawę: - od 8 do 6 wieku pne powstała starożytna cywilizacja grecka, system polityczny i demokracja; - okres od VI do IV wieku Jest uważany za najbardziej wskazujący w rozwoju Grecji, ponieważ system polis został w pełni ukształtowany i osiągnął doskonałość; - od 4 do 1 wieku Pojawiły się momenty kryzysu w życiu politycznym: faktem jest, że demokracja, jak się okazało, nie była już tak skuteczna, gdy wzmocniono monarchię Macedonii. Starożytna Grecja i starożytny Rzym mają ze sobą wiele wspólnego. Można to prześledzić, nawet na podstawie periodyzacji historii starożytnego Rzymu: - od VIII do VI wieku, kiedy trwały greckie kolonie na południu współczesnych Włoch, w tym czasie założono miasto Rzym; - od VI do III wieku Rzym podbija Włochy; powstaje społeczeństwo klasowe; fundacje republikańskie są wzmacniane; - rozkwit państwa rzymskiego nastąpił w okresie od II wieku pne. w II wieku naszej ery, chociaż były momenty kryzysowe, Rzym na przykład przekształcił się z republiki w imperium; - 3-4 wne AD - Upadek państwa rzymskiego. Rozwój kulturowy Kultura starożytnej Grecji i Rzymu jest w zasadzie prawie taka sama. Faktem jest, że, jak już zauważyliśmy, rozwój cywilizowanego życia rozpoczął się wcześniej w Grecji. W związku z tym poziom kulturowy Greków w 6-5 wieku pne. był znacznie wyższy niż poziom kultury przeciętnego Rzymianina. Centralnym elementem kultury greckiej była osoba, prawdziwa osoba, która żyje tu i teraz. Właśnie dlatego greckie rzeźby są cenione, tzn. Kultura ciała była na wysokim poziomie. By the way, Grecja jest miejscem narodzin igrzysk olimpijskich. Starożytna Grecja i starożytny Rzym były takimi państwami, w których oprócz siły intelektualnej, siły fizycznej, również honorowane było silne ciało. Olimpiada odbyła się w ciągu 4 lat ponad 100 razy. Chociaż starożytne Rzym i starożytna Grecja były takimi stanami, które często brały udział w działaniach wojennych, w czasie tych zawodów sportowych wszelkie wojny ustały. Nie zapominaj też o teatrze. We wszystkich większych miastach były teatry. W Atenach był największy z nich, jego pojemność osiągnęła 17 tysięcy widzów. Spektakle w starożytnych teatrach oczywiście nie odbywały się w każdy weekend. Był inny system. Festiwale teatralne odbywały się kilka razy w roku. Trzy lub cztery dni od rana do wieczora widzowie oglądali wspaniałą grę aktorów. Tematyka aktów teatralnych była inna. O co chodzi? Życie składa się zarówno z pozytywnego, jak i negatywnego, dlatego starożytni autorzy tworzyli komedie i tragedie. Ludzie lubili oglądać każdy występ. Architektura Starożytny Rzym i starożytna Grecja to mekka dla architektów. Ile zachowanych w tym okresie budynków zachowało się i przyciągają turystów! Każdy turysta, który kiedykolwiek odwiedził swoje życie w Rzymie, był w Koloseum. Ponadto przywołujemy Akropol, Panteon, inne greckie i rzymskie świątynie, posąg Pallas Ateny, Kolos z Rodos. Budynki zostały zbudowane dość masywne i trudne pod względem osiągów inżynieryjnych, więc możemy śmiało powiedzieć, że te zaawansowane cywilizacje w tamtym czasie w znacznym stopniu przyczyniły się do historycznego rozwoju. Historia starożytnej Grecji i Rzymu jest bardzo bogata w różne fakty i chwile. Dlatego te cywilizacje pozostawiły ogromny ślad w rozwoju świata. Po pierwsze architektura grecka i rzymska jest dziś popularna. Właśnie wtedy położono podstawy wielu nauk. Słynny matematyk Pythagoras odkrył wzór w V wieku, nawet na początku powstania starożytnej Grecji.
Architektura starożytnego Rzymu – charakterystyczne budownictwo związane z kulturą starożytnego Rzymu i rzymską cywilizacją. Dzięki podbojom zasięg tego stylu architektonicznego objął niemal całą Europę Zachodnią, Bałkany, Grecję, Azję Mniejszą, Syrię, Palestynę i Afrykę Północną.
Kultura minojska i mykeńska:Sztuka i życie w Grecji:Kultura a literatura w Grecji:Słynni rzeźbiarze greccy:Demokracja ateńska: Język w starożytnej Grecji:Początki Rzymu:Cztery wieki ludzkości w Rzymie:Kult cezarów w Rzymie:Sztuka w Rzymie: Kultura minojska i mykeńska: Kulturę grecką poprzedzała kultura minojska, która rozwijała się na Krecie od początku II tysiąclecia Jej największym zabytkiem jest pałac królewski w Knossos. Zgodnie z legendą jego budowniczym był Dedal, który zbudował labirynt na prośbę króla Minosa. Kultura przestała się rozwijać w skutek najazdu Achajów, około 1400r. Achajowie byli potomkami plemion greckich i około XVI w. stworzyli kulturę mykeńską, którą cechowała prostota i surowość. Kultura ta upadła około XII w. w skutek najazdu Dorów. Przez następne stulecia kultura stopniowo upadało, stąd okres ten nazywamy Wiekami Ciemnymi. Sztuka i życie w Grecji: Starożytna sztuka grecka wyróżniała się konsekwencją w rozwoju. Zwykle mówiąc o niej wyróżniamy dwa style: kultura jońska – bardzo bogata, swobodna, indywidualna, lekka i majestatyczna, kultura dorycka – mniej swobodna, ciężka, rygorystyczna konstrukcja, powaga, dostojność i surowość. Sztuka grecka opierała się na harmonii piękna, spokoju i słońca. Podobnie wyobrażamy sobie życie starożytnych Greków: pogodne i nietrudne, bez upału, wygodne dzięki niewolnikom i kobietom. Cierpienia miłosne uznawano za wstydliwą dolegliwość. Grekom nie groziła śmierć i starość, gdyż umierali młodo, a po śmierci czekali na nich bogowie. Bardziej nudzili się niż cierpieli – tak opisuje życie sprawiedliwego Ateńczyka Andrzej Banach. Ten obraz wyczytamy z dzieł Homera i Sofoklesa, nie jest on jednak pełny, gdyż obok Ateńczyków toczyło się również pełne kłótni i wojen życie. Uważano, że zadaniem artysty nie jest tworzenie czegoś nowego, lecz odtwarzanie i naśladowanie rzeczywistości – mimezis. Tworząc wzorowano się zatem na przyrodzie, a wśród niej najpiękniejszy był człowiek. Kultura a literatura w Grecji: Kultura i literatura kojarzy się nam nieodparcie z Atenami. Dzieję się tak dlatego, że w Atenach zrealizował się w V i IV w. tzw. złoty wiek ludzkości. Właśnie tam i wtedy nastąpił rozkwit filozofii, niezwykłą harmonię osiągnęły rzeźba i architektura, powstały najważniejsze dokonania dramatu i teatru, zrealizował się nieosiągalny później ideał ustroju społecznego – demokracja ateńska. Jedną z najdoskonalszych budowli z tamtych czasów jest Akropol. Wenus z MiloŹródło: (stan na: Słynni rzeźbiarze greccy: Fidiasz – Atena Partenos, Atena Promachos, Zeus Olimpijski Myron – Dyskobol, Atena, Marsjasz Skopas – Bachantka Praksyteles – Hermes z Dionizosem, Afrodyta z Knidos Lizyp – Apoxymenos, Odpoczywający Herakles działa anonimowe – Wenus z Milo, Nike z Samotraki płaskorzeźby Ołtarza Pergamońskiego Grecja nie miała jednak nigdy jednolitego organizmu państwowego przez istnienie licznych państw-miast (polis). Dorobek literatury greckiej obejmuje poetów z całej Hellady, od wybrzeży Azji Mniejszej do południowej Itaki. Demokracja ateńska: Opierała się na rządach ludowych. Pełne prawa obywatelskie mieli wszyscy wolno urodzeni obywatele płci męskiej, musieli być także pełnoletni. Z nich składało się zgromadzenie ludowe, które podejmowało uchwały realizowane potem przez wybieranych drogą losową urzędników. Grecy musieli się jednoczyć z przyczyn militarnych, aby skuteczniej się bronić. Państwo dbało nie tylko o gospodarczą i polityczną pomyślność obywateli, ale także o rozwój kultury. W złotym wieku kultury ateńskiej, czyli w czasach Peryklesa uboższym obywatelom wypłacano specjalny zasiłek na udział w spektaklach teatralnych, wynagradzając im w ten sposób czas, który mogliby przeznaczyć na pracę. Język w starożytnej Grecji: Greka należała do rodziny języków indoeuropejskich i dzieli się ją na wiele grup dialektycznych. Do najważniejszych z nich należą dialekty: Dorycki – Sparta, Korynt, Rodos Eolski – Beocja, wyspa Lesbos, Eolida Joński – małoazjatycka Jonia Attycki – Ateny Początki Rzymu: Zgodnie z legendą Rzym założyło dwóch braci: Romulus i Remus. Byli synami boga wojny Mars, których zazdrosny wuj wrzucił do rzeki Tybru. Dzieci uratowali od śmierci pasterze, a wykarmiła je wilczyca, która do dnia dzisiejszego pozostaje symbolem Rzymu. Rzym został założony prawdopodobnie w VIII w. Dzieje tego państwa dzieli się na trzy epoki: okres królewski, do V okres republiki, do 31 okres cesarstwa do V Rzym podbił Grecję w IV w. ale kultura grecka podbiła Rzymian. Około roku 200 Rzymianie władali już całą Italią, a w I w. całym światem śródziemnomorskim. Imperium Rzymskie łączyło ze sobą trzy różne kontynenty i osiągnęło szczyt swojej wielkości. Najsłynniejszym wodzem rzymskim był Juliusz Cezar (101 – 44 Cztery wieki ludzkości w Rzymie: Rzymianie już w czasach starożytnych dokonali podziału swojej twórczości na różne etapy. W poniższej tabeli znajduje się ich zestawienie: Owidiusz – Baśń o czterech wiekach ludzkości – Mitologia Hezjod – Prace i dnie Warron Lukrecjusz wiek złoty – panuje wieczna wiosna, rzekami płynie mleko i wino wiek srebrny – gorszy od złotego wiek miedziany – surowszy i ludzie byli gotowi do wojny wiek żelazny – czas zbrodni, zdrady i przemocy wiek złoty – panowanie Kronosa wiek srebrny – 100 letnie dzieciństwo i krótki wiek dojrzały wiek brązowy – lud był gwałtowny i kochał wojnę wiek żelazny – ludzie są kłótliwi i zazdrośni wiek złoty = patriarchalny, pod władzą Saturna wiek srebrny = zmysłowy, pod władzą Zeusa wiek spiżowy = wojenny, pod władzą Posejdona wiek heroiczny, pod władzą Aresa wiek żelazny, pod władzą Plutona wiek od początków ludzkości do potopu wiek mityczny od potopu do olimpiady wiek historyczny, od olimpiady do dziś wiek kamienia wiek brązu wiek żelaza Kult cezarów w Rzymie: W Rzymie oddawano cześć boską panującemu władcy. Gdy zmarł cezar, w drodze uchwały senatu stawał się bóstwem. Kult cezarów objawiał się stawianiem władcom pomników jeszcze za ich życia, śmierć miały poprzedzać znaki na niebie, a w czasie składania na stosie na niebie pojawiała się kometa. Sztuka w Rzymie: Partenon w AtenachŹródło: Partenon [online]. Wikipedia : wolna encyklopedia, 2010-12-14 21:57Z [dostęp: 2010-12-16 22:24Z]. Dostępny w Internecie: Rzymianie kopiowali wprost oraz czerpali różne wzory ze sztuki greckiej. Istniały jednak pewne elementy typowe dla sztuki Rzymu, np. kolumny i łuki triumfalne, sklepienia i kopuły oraz podziemne krypty. Najważniejszą częścią miasta było forum, gdzie znajdowały się najważniejsze budowle. Budowano wspaniałe amfiteatry, najbardziej znane do dziś pozostaje Koloseum. Inne znane budowle to Panteon i Forum Romanum. Najsłynniejszą rzeźbą jest posąg cesarza Marka Aureliusza. Rzeźby były realistyczne i przedstawiały szczegółowo anatomię człowieka. Malowano na tynku, marmurze i deskach. Kolorową mozaiką ozdabiano ściany domów i podłogi. Rzymianie budowali: łaźnie – termy Karakali i Domicjana cyrki – Circus Maximus łuk triumfalny – Tytusa czy Trajana kolumny – Trajana, Marak Aureliusza świątynie – Westy, Fortuny Wirilis, Partenon. WWuhxZ.
  • x457djfnyy.pages.dev/149
  • x457djfnyy.pages.dev/139
  • x457djfnyy.pages.dev/82
  • x457djfnyy.pages.dev/78
  • x457djfnyy.pages.dev/126
  • x457djfnyy.pages.dev/271
  • x457djfnyy.pages.dev/183
  • x457djfnyy.pages.dev/176
  • x457djfnyy.pages.dev/345
  • starożytna grecja i rzym