Niedoczynność tarczycy to zespół kliniczny spowodowany niedoborem tyroksyny, a w rzadkich przypadkach zmniejszoną wrażliwością tkanek na hormony tarczycy. Charakteryzuje się spowolnieniem funkcji psychicznych i motorycznych, sennością, suchością skóry, marznięciem, bradykardią, zwiększeniem masy ciała, a u dzieci zaburzeniami
fot. Adobe Stock Niedoczynność tarczycy u dzieci Jakie funkcje spełnia tyroksyna (T4) i trijodotyronina (T3)? decydują o szybkości przemiany materii, regulują temperaturę ciała, wpływają na układ pokarmowy i krwionośny, decydują o wyglądzie skóry, u dzieci odpowiedzialne są za procesy wzrostu i dojrzewania, silnie wpływają na rozwój układu nerwowego. Właśnie dlatego nawet niewielkie zmiany w poziomie ich wytwarzania mogą mieć dramatyczne efekty w organizmie dziecka. Wrodzona niedoczynność tarczycy Od wielu lat prowadzone są profilaktyczne, obowiązkowe programy wczesnego wykrywania wrodzonej niedoczynności tarczycy. Polegają one na pobraniu kropli krwi z nakłutej pięty noworodka, najlepiej między 3. a 5. dniem po urodzeniu. Krwią nasącza się specjalną bibułę i oznacza się w niej TSH (tyreotropinę – hormon przysadki, którego stężenie we krwi bardzo ściśle jest związane z ilością hormonów produkowanych przez tarczycę – gdy ilość hormonów tarczycy wzrasta to TSH maleje). Jeśli wynik badania jest nieprawidłowy, to występuje duże prawdopodobieństwo choroby tarczycy. W takiej sytuacji rodzice są powiadamiani i proszeni o zgłoszenie się do wyznaczonej poradni, w celu dalszej diagnostyki i ewentualnego potwierdzenia choroby. Nieprawidłowy wynik badania przesiewowego nie oznacza jednak, że dziecko jest na pewno chore. Tylko w 25-50% zdarza się, że następne badania potwierdzają chorobę. Celem wykonywania badań przesiewowych jest jak najwcześniejsze wykrycie wrodzonej niedoczynności tarczycy i tym samym jak najwcześniejsze wdrożenie odpowiedniego leczenia. Jedyną skuteczną metodą jest podawanie brakującego hormonu, czyli leczenie substytucyjne. Jeśli leczenie to zostanie rozpoczęte w ciągu pierwszych 4 tygodni życia malucha, to zabezpiecza to przed pojawieniem się poważnych konsekwencji niedoboru hormonów tarczycy jakim jest upośledzenie rozwoju umysłowego i fizycznego. Żółtaczka a choroby tarczycy U noworodków niedoczynność tarczycy może objawiać się przedłużającą się żółtaczką. Co jeszcze może być sygnałem o niedoczynności tarczycy u dziecka? chłodna i sucha skóra, duży język, zachrypnięty głos, brak apetytu, trudności z oddaniem smółki, zaparcia. U starszych dzieci objawy coraz bardziej przypominają dolegliwości występujące u dorosłych. Hormony tarczycy są niezbędne do prawidłowego rozwoju dziecka, więc ich niedobór może powodować występowanie opóźnionego dojrzewania. Może być także przyczyną: niskiego wzrostu, problemów w nauce, nadmiernej senności, ciągłego zmęczenia, otyłości. Leczenie niedoczynności tarczycy u dzieci i dorosłych należy stosować przez całe życie. Tylko tak uchronimy się przed groźnymi konsekwencjami niedoboru hormonów tarczycy. Zobacz także:Czy groźna jest niedoczynność tarczycy u ciężarnej?Gdzie szukać przyczyn niedoczynności tarczycy? Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem! Syn ma 3,5 roku.Nie mówi i rozwija się nieco wolniej od rówieśnikow. Neurolog dała nam min. skierowanie na badanie krwi - w tym TSH. Wyszła niedoczynność tarczycy i niedobór żelazaNiedoczynność tarczycy Niedoczynność tarczycy to zespół kliniczny spowodowany niedoborem hormonów – tyroksyny i trójjodotyroniny, produkowanych przez gruczoł tarczycowy i będących jednymi z najważniejszych w ludzkim organizmie. Schorzenie to u dzieci jest dzielone na postać wrodzoną i nabytą. Wrodzona niedoczynność jest spowodowana brakiem lub wadą gruczołu wewnątrzwydzielniczego, która rozwija się w czasie życia płodowego najczęściej w związku z niedoborem jodu w środowisku. U dzieci starszych przyczyny nabytej choroby są podobne jak u dorosłych, zwykle to powikłanie po zapaleniu narządu, w wyniku choroby Hashimoto (przewlekłe limfocytarne zapalenie tarczycy). Jest to przypadłość autoimmunologiczna, w której przeciwciała zaczynają atakować własne tkanki organizmu. Dużą rolę w patogenezie schorzenia pełni także niedobór jodu w diecie kobiet ciężarnych oraz dzieci. Niedoczynność tarczycy może poważnie wikłać fizyczny i psychiczny rozwój dziecka. Objawy choroby Wrodzona niedoczynność tarczycy najczęściej diagnozowana jest dopiero po urodzeniu, ponieważ niedobór hormonów w ciąży uzupełniany jest matczynymi związkami. U chorego noworodka obserwuje się przedłużającą się żółtaczkę fizjologiczną. Dziecko dłużej śpi, ma zmniejszony apetyt, trudności z wypróżnianiem, spowolnioną perystaltykę jelit i obniżone napięcie mięśniowe. Pogarszający się stan noworodek afirmuje zachrypniętym płaczem. Wczesny początek choroby może prowadzić do opóźnienia rozwoju umysłowego, jeśli dziecko nie zostanie objęte kompleksowym leczeniem. U starszych dzieci obserwuje się natomiast zatrzymanie wzrostu zębów i kości, opóźnienie dojrzewania płciowego i spadek możliwości intelektualnych, ale bez cech upośledzenia. Rokowanie i leczenie Rokowanie jest korzystne, jeśli choroba zostanie wcześnie zdiagnozowana, bo tylko we wczesnym stadium poddaje się leczeniu. Możliwa jest wówczas jej remisja, a w niektórych przypadkach także wyprowadzenie dziecka ze stanu zaburzeń intelektualnych. W procedurze leczenia farmakologicznego stosuje się syntetyczną sól sodową lewoskrętnej tyroksyny. W ramach profilaktyki należy przestrzegać odpowiedniej podaży jodu – u noworodków, niemowląt i dzieci do 6. roku życia nie mniej niż 90 ug/dobę, u 7–10-latków 120 ug/dobę, a u nastolatków i dorosłych co najmniej 150 ug. Kobiety ciężarne i karmiące piersią powinny otrzymywać dodatkowo 50 ug jodu na dobę.
o6tX7P.