Czemu dziecko obgryza paznokcie? Obgryzanie paznokci u dzieci kwalifikowane jest jako czynność nawykowa. Szacuje się, że problem ten występuje najczęściej u nastolatków oraz dzieci w wieku przedszkolnym. W tej grupie wiekowej paznokcie obgryza nawet co trzecie dziecko. Najczęściej jest to sposób na odreagowanie emocji oraz napięcia. Obgryzanie paznokci jest zaliczane do czynności nawykowych razem z ssaniem kciuka, ciągnięciem za włosy czy dłubaniem w nosie. Bardzo rzadko nawyk ten pojawia się w przypadku dzieci poniżej 4. roku życia. W niektórych przypadkach obgryzanie paznokci jest niejako kontynuacją ssania kciuka. Niekiedy może też wynikać z faktu, że dziecko jest znudzone i nie ma wystarczająco dużo rozrywki lub zajęć. Dlaczego dzieci nie powinny obgryzać paznokci? Obgryzanie paznokci to problem nie tylko natury estetycznej. Trzeba pamiętać, że na naszych dłoniach znajduje się wiele mikroorganizmów, takich jak bakterie czy wirusy. Co więcej, nie jest możliwe, aby dłonie były czyste zawsze, gdy dziecko obgryza paznokcie. Może to prowadzić do wystąpienia objawów chorobowych, które wywoływane są przez drobnoustroje dostające się do naszego organizmu właśnie w momencie kontaktu dłoni z jamą ustną. Tą droga dziecko może zakazić się wirusami wywołującymi przeziębienie lub problemy żołądkowe, w tym nudności i wymioty czy biegunkę. Wirusem, który może dostać się właśnie tą drogą do organizmu dziecka jest również SARS-CoV-2. Z tego też powodu ważne jest nie tylko oduczenie dziecka tego typu zachowań, ale dbanie, aby jego dłonie były jak najczęściej zdezynfekowane. Nie tylko jednak drobnoustroje stanowią poważne zagrożenie dla zdrowia dziecka obgryzającego paznokcie. Należy pamiętać, że na dłoniach znajdują się różnego rodzaju zanieczyszczenia, toksyny, a nawet pasożyty. Obgryzanie brudnych paznokci może prowadzić do zatrucia, a niekiedy również do dostania się pasożytów do organizmu dziecka. Kolejnym stosunkowo poważnym zagrożeniem dla osób obgryzających paznokcie jest pojawienie się stanu zapalnego i zakażenia w postaci np. zanokcicy. Jest to dolegliwość, w przypadku której w okolicach wału paznokciowego dochodzi do zakażenia wywołanego przez gronkowce. Jest ono spowodowane przez to, że obgryzając paznokcie naruszamy naturalną barierę chroniącą przed drobnoustrojami. Prowadzi to do wniknięcia pod skórę bakterii, najczęściej gronkowców, naturalnie bytujących na powierzchni naszej skóry, do warstwy podskórnej. Tworzy się tam zbiornik ropy, który często wymaga zaopatrzenia chirurgicznego, a nieleczony prowadzić może do poważnych powikłań. Obgryzanie paznokci – etap przejściowy czy błędne przyzwyczajenie? Dziecko obgryzające paznokcie wymaga dokładnej obserwacji. Kluczowe jest to, czy czynności tej towarzyszą inne zaburzenia natury psychologicznej, takie jak: problemy ze snem, koncentracją, obniżenie nastroju, pojawienie się lęku czy utrata apetytu. Wystąpienie tych objawów jest wskazaniem do pilnej konsultacji z psychiatrą dziecięcym, który podejmie odpowiednie dalsze kroki mające na celu pomoc dziecku. Ze względu na to, że obgryzanie paznokci jest wyrazem nadmiernego napięcia dziecka, konieczna może okazać się zmiana jego funkcjonowania w środowisku domowym lub szkolnym. Jeżeli obgryzanie paznokci jest problemem izolowanym, a zachowanie dziecka nie uległo zmianie, może okazać się, że dziecko potrzebuje jedynie wizyty u psychologa dziecięcego. Specjalista bądź specjalistka oceni nie tylko ogólny stan psychiczny dziecka, ale także poinstruuje rodziców, co powinni zrobić, aby pomóc dziecku pozbyć się tego uporczywego nawyku. Dziecko obgryza paznokcie – co zrobić? Bardzo często rodzice są w stanie w znacznym stopniu pomóc dziecku z problemem obgryzania paznokci. Pierwszą zasadą, o której powinnaś pamiętać, jest to, aby nie karać i absolutnie nie ośmieszać dziecka w razie obgryzania paznokci. W taki sposób jedynie zniechęcisz je do dalszej pracy nad tym nawykiem, a nawet pogłębisz dodatkowo jego napięcie. Zamiast tego, jeżeli widzisz, że dziecko obgryza paznokcie, zwróć mu łagodnie uwagę, gdyż bardzo prawdopodobne jest to, że robi to odruchowo i bez pełnej świadomości. Dobrym pomysłem jest również zapewnienie dziecku rozrywki lub zajęcia, tak aby jak najmniej nudziło się w trakcie dnia, a jego uwaga była odwrócona od obgryzania paznokci. Ważne jest również nagradzanie dziecka, kiedy stara się nie obgryzać paznokci. Mechanizm ten, zwany pozytywnym wzmocnieniem, jest bardzo skuteczny. Pamiętaj, że w walce z tym nawykiem kluczowe jest także wsparcie psychiczne dla dziecka i zapewnienie go o swojej pomocy w walce z problemem. Jeżeli w ostatnim czasie zauważyłaś, że dziecko nagle zaczęło obgryzać paznokcie lub robi to znacznie częściej niż dotychczas, zainteresuj się, czy w jego życiu nie dzieje się coś, co wywołuje u niego napięcie. Problemami takimi mogą być kłopoty w szkole czy konflikty z rówieśnikami lub rodzeństwem. Pamiętaj również, że niekiedy w walce z obgryzaniem paznokci konieczna może być pomoc specjalisty z dziedziny psychologii lub psychiatrii dziecięcej.0. Polecam na obgyzane pazurki z serii Alessandro NO BITE GEL rewelacja smaruj samruj a juz nigdy nie bedziesz obgryzać pazurkówbo jak ugryziesz raz poczujesz ochydny "smak" hihih koszt ok.20zł. Pozdrawiam. Odpowiedz. Reklama. Gość 2013-05-16 o godz. 18:03. 0. Zdrowe zakupy Obgryzanie paznokci można porównać do wierzchołka góry lodowej - świadczy ono o tym, że dziecko nie radzi sobie z emocjami. I właśnie zmiana tego, co stanowi źródło problemu, jest znacznie ważniejsza niż wytrzebienie mało estetycznego nawyku. Joanna Salbert, psycholog i psychoterapeuta z Centrum medycznego ENEL-MED w Warszawie OCL: Dlaczego dzieci obgryzają paznokcie? JS: To nawyk, który wskazuje na to, że dziecko nie radzi sobie z napięciem. Ten problem najczęściej dotyczy dzieci w wieku przedszkolnym i jest reakcją na jakąś stresującą sytuację: mogą to być np. kłopoty w domu: konflikt między rodzicami czy choroba, przeprowadzka, przyjście na świat rodzeństwa. Zawsze szukam czynnika, który przyczynił się do wzrostu napięcia u dziecka. Pójście do przedszkola też może być takim czynnikiem sprawczym. Jeśli dziecko nie dostaje wtedy od bliskich wsparcia w radzeniu sobie z emocjami, wyrażaniu ich, to w sposób nieuświadomiony szuka pomocniczych sposobów, by dać ujście napięciu. Jednym z nich jest właśnie obgryzanie paznokci. OCL: Jak należy wspierać świeżo upieczonego przedszkolaka? JS: To wsparcie to dłuższy proces, który powinien się zacząć znacznie wcześniej i trwać nieprzerwanie, a nie tylko gdy dziecko musi sprostać trudnej sytuacji. Rodzice mają rozpoznawać, co się dzieje z ich dzieckiem, uczyć je okazywania, a potem także nazywania własnych emocji. Trzylatek nie ma jeszcze wykształconej takiej umiejętności, więc to raczej rodzice powinni umieć nazwać to, co się dzieje z dzieckiem, i akceptować emocje towarzyszące przedszkolnym początkom. Nie ma dobrych i złych emocji, każdy z nas ma prawo do odczuwania wszystkich. Ważne, na jakie sposoby wyrażania tych emocji przez dziecko rodzice się zgadzają. Powinni uznać, że jeśli maluch idzie do przedszkola, może się bać, być smutny, tęsknić za rodzicami. Jeśli oni to rozumieją, to dają dziecku przestrzeń na te emocje. Nie należy tego bagatelizować, negować, mówić, że wszystko się ułoży, bo dla malucha to chwila tu i teraz, i właśnie mu się nie układa. OCL: A rodzice często próbują motywować dziecko na różne sposoby, np. mówiąc: "nie bądź beksą". Jak to działa na malucha? JS: To właśnie bagatelizowanie, negowanie emocji, które dziecko odczuwa. Rodzice w ten sposób wysyłają mu komunikat: "nie masz prawa do takich emocji". OCL: Skoro to brak wsparcia w trudnych sytuacjach powoduje, że dziecko zaczyna obgryzać paznokcie, to znaczy, że da się zapobiec wystąpieniu tego nawyku? JS: Tak uważam. Taką prewencją jest praca rodzicielska, która się zaczyna od narodzin dziecka. Jeśli napięcie nie będzie się w nim kumulowało, maluch nie będzie musiał szukać dla nich ujścia. Trudne sytuacje są wpisane w życie, wielu z nich nie możemy zapobiec, ale warto obniżać napięcie u dziecka. Polecam aktywność, która działa uspokajająco i relaksująco, czyli doznania zmysłowe (np. czuciowe i słuchowe), np. muzykę, kontakt z wodą, masaże, zabawy w wyściskiwanie i przepychanie, delikatny dotyk, zajęcia plastyczne, taniec, ruch, w zależności od tego, jakie dziecko ma preferencje. Pomysłów na rodzaje aktywności, które mogą dziecko wyciszać, uspokajać, jest całe mnóstwo. OCL: Warto to robić na co dzień, nie tylko w chwilach trudnych dla dziecka, ponieważ sytuacje stresowe wcześniej czy później się pojawią. JS: Tak, należy budować takie rytuały i włączać je w codzienną aktywność, to na pewno będzie procentować w przyszłości. A jeśli dziecko z jakiegoś powodu odczuwa napięcie, warto zwiększyć limit tych doznań, poświęcić więcej czasu na zrelaksowanie malucha. OCL: Obgryzanie paznokci to problem nie tylko estetyczny, choć często jest tak powierzchownie postrzegane... JS: To przede wszystkim nieprawidłowy nawyk, oznaka złego radzenia sobie z emocjami. Jeśli rodzice nie zareagują, nie zbudują innych wzorów zachowania u dziecka, to problem, i to znacznie poważniejszy niż samo obgryzanie paznokci zostanie, nawet jeśli sam nawyk zaniknie lub będzie zastąpiony przez inny. OCL: A więc obgryzanie paznokci to przede wszystkim niepokojący sygnał? JS: Tak, to oznaka, że z dzieckiem dzieje się coś niedobrego, czemu trzeba przeciwdziałać i czego nie wolno bagatelizować. OCL: Jak rodzice powinni reagować, kiedy widzą, że dziecko obgryza paznokcie? JS: Dziecko nie robi tego świadomie, to jest nawyk, automatyczne zachowanie, dlatego karanie dziecka czy zwracanie mu uwagi nie przyniesie efektu zmniejszającego. Kiedy widzimy, że dziecko obgryza paznokcie, nie skupiajmy się na tym objawie, nie reagujmy na to jak na niepożądane zachowanie. Zamiast tego podsuńmy dziecku coś, czym może zająć rączkę, np. specjalne zabawki antystresowe: piłeczki, ludziki o przyjemnej fakturze, które powodują rozluźnienie. Nie należy karać, besztać, wyśmiewać, szykanować czy zakazywać, ale pokazywać alternatywną drogę. Konsekwencje zdrowotne onychofagii ONYCHOFAGIA (onycho - paznokieć, phagos - jeść), czyli nawykowe obgryzanie paznokci, jest zaliczane do specyficznych zaburzeń zachowania i emocji rozpoczynających się zwykle w dzieciństwie i w wieku młodzieńczym. Obgryzanie paznokci zwiększa ryzyko zakażeń bakteryjnych, grzybiczych i pasożytniczych, także na drodze fekalno-oralnej, np. owsicy. Sprzyja też infekcjom, takim jak opryszczka czy zapalenie dziąseł, zakażeniu i uszkodzeniu płytki i wału paznokciowego. Ten nawyk może również spowodować patologiczne zmiany w obrębie narządu żucia. OCL: Czyli nie pytać również np.: "Kochanie, czym się denerwujesz?", nawet jeśli to nie jest dla nas oczywiste? JS: Można zapytać albo powiedzieć dziecku "widzę, że jesteś zaniepokojony/ zaniepokojona", by dać wyraz temu, że zauważamy i rozumiemy jego emocje. Nie należy jednak nadmiernie się na tym skupiać, tylko szukać rozwiązania. Jeśli chcemy, by coś wygasało, nie koncentrujmy się na tym. OCL: Jakie błędy najczęściej rodzie popełniają w takiej sytuacji? JS: Poważnym błędem jest sugerowanie, że dziecko robi coś nagannego, niewłaściwego, coś gorszego w porównaniu z rówieśnikami. To buduje w nim negatywny obraz samego siebie, zamiast przekonania, że poradzi sobie w trudnych sytuacjach. OCL: Dlaczego rodzice dość często reagują właśnie w taki sposób, próbują zawstydzać czy ośmieszać dziecko? JS: Może to wynika z ich własnego doświadczenia? Jestem daleka od oskarżania rodziców, wierzę, że kierują się troską, a nie złą wolą. OCL: Ale to potęguje stres u malucha... JS: Tak, on ma poczucie, że jest gorszy od innych, że zawiódł swoich rodziców. Oni w ten sposób informują dziecko, że nie akceptują napięcia, emocji, uczucia, które w nim jest. OCL: A co Pani sądzi o takich metodach jak smarowanie paznokci dziecka specjalnymi płynami o gorzkim smaku? JS: To zgodne z założeniami szkoły behawioralnej: zachowanie niepożądane należy łączyć z czymś nieprzyjemnym, by nawyk wygasł. Nie polecam tego w praktyce, ta metoda nie jest mi bliska. Wolę szukać innej drogi, np. przez odstresowanie i relaks. OCL: Dlatego że to smarowanie pozwoli pozbyć się nawyku, ale nie rozwiąże problemu, który będzie się manifestował inaczej albo w ogóle, a wtedy dziecko zostanie z tym samo… JS: Tak, prawdopodobnie maluch znajdzie inne sposoby, równie niekonstruktywne, jak choćby masturbacja, która często staje się metodą radzenia sobie z napięciem. Trzeba zająć się źródłem problemu, a nie tylko zwalczać jego przejawy. OCL: Co jeszcze w zachowaniu dziecka może wskazywać na to, że ono nie radzi sobie z emocjami? JS: Rodziców powinny też zaniepokoić psychogenne bóle głowy, brzucha, czyli takie, które nie mają podłoża somatycznego, a ich przyczyn trzeba szukać w warstwie psychologicznej, czy też nasilone objawy lękowe. Takim barometrem są zmiany w zachowaniu dziecka: zarówno nasilenie agresji, jak i wycofanie się. Trzeba pracować z dzieckiem nad rozpoznawaniem, wyrażaniem przez nie emocji, nad akceptowaniem własnych odczuć i, na ile to możliwe, zmniejszać źródło napięcia… OCL: Czyli jeśli rodzice ciągle się kłócą, metody relaksacyjne dziecku nie pomogą… JS: Niestety, wniosą niewiele. Wbrew temu, co się często sądzi, dziecko wcale nie musi słyszeć kłótni między mamą a tatą, ono wyczuwa panujące między nimi napięcie, obecne także w niewerbalnej komunikacji. I to wymaga zmiany. Na szczęście rodzice są coraz bardziej świadomi tego, że zachowanie dziecka może być wyrazem i efektem tego, co się dzieje w rodzinie. OCL: A czy przydatny jest system kar i nagród? Np. obiecanie dziecku czegoś, na czym mu zależy, jako nagrody za nieobgryzanie paznokci? JS: To także metoda behawioralna - niektórzy psychologowie je zalecają. Ja jestem sceptyczna, zwłaszcza że trafiają do mnie rodzice, którzy wypróbowali te metody, ale na dłuższą metę okazały się one nieskuteczne. Można spróbować je stosować w sytuacji, gdy nawyk obgryzania paznokci został utrwalony, choć źródło napięcia wygasło. Np. maluch stresował się przyjściem na świat rodzeństwa, potem sytuacja się unormowała, ale nawyk pozostał: samo obgryzanie paznokci jest nagradzające (daje ulgę, przynosi przyjemność). Wtedy widziałabym zasadność włączenia metod behawioralnych, czyli łączenia tego nawyku z czymś nieprzyjemnym czy wzmacniania zachowań alternatywnych, czyli nagradzania za nieobgryzanie paznokci. Rozmawiała: Kinga Szafruga Tak. Obgryzanie paznokci (onychofagia) przede wszystkim jest próbą zaradzenia sobie z trudnymi emocjami, redukcją napięcia. Dzieci (i dorośli) obgryzają paznokcie również wtedy, gdy oglądają telewizję lub grają w gry. Częstym efektem ubocznym korzystania z elektroniki jest wzmożony niepokój (sprawdź TUTAJ, jak telewizja Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść data publikacji: 13:07, data aktualizacji: 13:25 Konsultacja merytoryczna: Lek. Paweł Żmuda-Trzebiatowski ten tekst przeczytasz w 2 minuty Obgryzanie paznokci (onychofagia) może wskazywać na zachwianie równowagi emocjonalnej i może być poważnym problemem. Obgryzanie paznokci to zarówno problem estetyczny, jak i zdrowotny. Najczęściej spotykany jest u dzieci. Z czasem większość z nich jednak z niego wyrasta. W przypadku dorosłych nałóg obgryzania paznokci dotyka około 15 proc. osób. SIphotography / iStock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Przyczyny obgryzania paznokci Skutki obgryzania paznokci Obgryzanie paznokci – leczenie Przyczyny obgryzania paznokci Przyczyny obgryzania paznokci zakorzenione są w naszej psychice. Jest to nawyk wciągający, automatyczny i nieświadomy. Obgryzanie paznokci związane jest z odczuwaniem lęku, niepewności i napięcia. Osoby obgryzające paznokcie często są nadpobudliwe i nerwowe. Obgryzanie paznokci można podzielić na dwie formy. Łagodna forma pojawia się u osób, które obgryzają paznokcie wyłącznie w sytuacjach stresowych. Pozwala im to na odreagowanie negatywnych emocji. Druga forma polega na celowym obgryzaniu paznokci. Może być ono skutkiem nerwicy. Warto jednak zaznaczyć, że w większości przypadków jest to odruch bezwarunkowy i występujący sporadycznie. Przeczytaj także: Chorzy na szkołę? Coraz więcej dzieci boi się chodzić do szkoły Skutki obgryzania paznokci Obgryzanie paznokci może być przyczyną wielu problemów związanych z uzębieniem. Obgryzanie paznokci powoduje: wady zgryzu, zniekształcenie szczęki, wykrzywienie przednich zębów, a czasem może nawet doprowadzić do uszkodzenia dziąseł i stanów zapalnych. Zmiany są także zauważalne na samych paznokciach. Obgryzanie paznokci powoduje uszkodzenia płytek i skórek. Obgryzanie paznokci może również doprowadzić do infekcji grzybicznych lub zakażenia dróg pokarmowych. Obgryzając paznokcie, możemy także zarazić się np. owsikami. Wynika to z faktu, iż pod paznokciami gromadzi się wiele bakterii. Wieloletnie obgryzanie paznokci może prowadzić do nieodwracalnych zmian w strukturze płytki i deformacji. Zadbaj o swoje paznokcie i stosuj regularnie Zimnotłoczony olej z pestek śliwek na włosy, skórę i paznokcie. Obgryzanie paznokci – leczenie Jeżeli obgryzanie paznokci nie wynika z nerwicy, wtedy wystarczy np. zakupić specjalny lakier. Posmarowanie paznokci specjalnym preparatem spowoduje, że będą one miały gorzki, nieprzyjemny posmak. Skutecznym rozwiązaniem w leczeniu obgryzania paznokci jest także zmiana nawyków. W momencie, kiedy najdzie nas ochota na obgryzanie paznokci, należy zająć się czymś innym, np.: wziąć w rękę piłkę, zjeść pestki dyni lub ziarna słonecznika. Warto oddać je w ręce specjalisty, który zadba o ich wygląd tak, aby szkoda było je niszczyć. Jeśli obgryzanie paznokci wynika z nerwicy, potrzebna jest konsultacja ze specjalistą. Obgryzanie paznokci onychofagia paznokcie nerwica stres wady zgryzu infekcje grzybiczne lęk psychika płytka paznokci Obgryzanie paznokci zapobiega alergii Dzieci, które obgryzają paznokcie lub ssą kciuk będą mniej narażone na choroby alergiczne w starszym wieku. Wady zgryzu, które skoryguje aparat ortodontyczny Wady zgryzu to problem, z którym boryka się znaczna część społeczeństwa. Wady zgryzu nierzadko objawiają się w dzieciństwie i warto już na tym etapie rozpocząć... Monika Wasilonek Koszt założenia aparatu ortodontycznego – ile kosztuje piękny uśmiech? Aparat ortodontyczny to główna metoda leczenia krzywego zgryzu. Dziś do ortodonty udają się również dorośli, którzy chcieliby poprawić wygląd swoich zębów. Jednak... Marta Pawlak Seplenienie Seplenienie to często spotykana przypadłość. Jest najczęściej występującą wadą mowy na świecie. Inaczej nazywana jest sygmatyzmem, od łacińskiej nazwy:...
Od czasu do czasu rodzice małych dzieci słyszą coś na temat onychofagii. Ten skomplikowany termin medyczny to nic innego, jak po prostu zwykłe obgryzanie paznokci. Problem, który dotyczy naprawdę wielu maluchów, a także dzieci w wieku szkolnym, nastolatków i dorosłych, czasami wymaga konsultacji z psychologiem. Kiedy onychofagia może być rzeczywiście niebezpieczna? Onychofagia u
Obgryzanie paznokci to nawyk, który zauważyć można i u osób dorosłych, i u dzieci. W drugiej z wymienionych grup zjawisko to jest szczególnie istotne z tego powodu, iż jego wystąpienie może być spowodowane doświadczeniem przez dziecko różnych problemów. Jakie więc mogą być przyczyny obgryzania paznokci przez dziecko? Co można zrobić, aby dziecko przestało obgryzać swoje paznokcie? Zarówno dorośli, jak i dzieci miewają różne nawyki. Jako ich przykłady można podać chociażby ssanie kciuka, okręcanie sobie włosów wokół palców czy obgryzanie paznokci. Część z nich wraz z czasem samoistnie ustępuje (tak jak to najczęściej jest z dziecięcym ssaniem kciuka), inne zaś są z kolei zupełnie nieszkodliwe (do takich nawyków można zaliczyć wspomniane wyżej okręcanie sobie swoich włosów). Inne zaś czynności nawykowe mogą świadczyć o doświadczaniu przez człowieka jakichś problemów, jak i do problemów mogą one doprowadzać – tak jest w przypadku obgryzania paznokci. Obgryzać paznokcie zdarza się zarówno dorosłym, jak i dzieciom. Tak jak osoby pełnoletnie zwykle zdają sobie sprawę ze swojego nawyku, tak już niekoniecznie jest tak w przypadku dzieci. U nich obgryzanie paznokci może być sygnałem świadczącym o tym, że z dzieckiem dzieje się coś złego. Spis treściZ jakich powodów dzieci obgryzają paznokcie?Konsekwencje obgryzania paznokci przez dzieci: problemy nie tylko estetyczne…Sposoby na obgryzanie paznokci przez dzieckoCzasami trzeba się skupić na przyczynie obgryzania paznokciDziecko obgryza paznokcie – czego wtedy robić nie wolno? Najczęstsze błędy wychowawcze, które popełniają rodzice Z jakich powodów dzieci obgryzają paznokcie? Kiedy rodzic zauważy, że jego pociecha obgryza paznokcie, powinien on bliżej przyjrzeć się całemu zachowaniu malucha. Otóż przyczyną obgryzania paznokci może być doświadczanie przez dziecko różnorodnych, ciężkich dla jego psychiki, sytuacji. Nawyk pojawiać się może np. wtedy, kiedy pociecha zaczyna uczęszczać do przedszkola czy kiedy musi zmienić szkołę. Problem pojawiać się może również w związku z różnymi zmianami życiowymi (takimi jak np. przeprowadzka do nowego domu czy rozwód rodziców), ale i dziecko może zacząć obgryzać paznokcie wtedy, kiedy zmaga się ono z silnym stresem. Źródłem takiego stresu może być np. szykanowanie ze strony rówieśników, ale i doświadczanie jakichś trudności z nauką. Obgryzanie paznokci może być jak najbardziej powiązane z jakimiś problemami dotyczącymi sfery psychicznej, aczkolwiek wcale nie musi tak być. Problem pojawiać się może również u dzieci, które nie są narażone na żaden z wymienionych wyżej czynników. Obgryzanie paznokci może bowiem stawać się niejako „zastępczym” nawykiem – tak może dziać się u maluchów, które wcześniej ssały kciuk. Co ciekawe, czasami dzieci obgryzają paznokcie… z nudów. To właśnie dlatego wcześniej wspomniano o tym, że po zaobserwowaniu, że malec obgryza paznokcie, rodzice powinni przyjrzeć się całemu zachowaniu dziecka. Jeżeli bowiem maluch obgryza paznokcie tylko wtedy, kiedy jest on zasadniczo bezczynny (np. podczas oglądania telewizji), to istnieje możliwość, że czyni on to zupełnie nieświadomie i całkowicie nawykowo. Polecamy: Jak wyplenić złe nawyki u dziecka? Sposoby na dłubanie w nosie, ssanie kciuka i inne nawyki Autor: Konsekwencje obgryzania paznokci przez dzieci: problemy nie tylko estetyczne… O tym, że obgryzione paznokcie wyglądają nieestetycznie, przekonywać zapewne nikogo nie trzeba. Opisywany nawyk prowadzić jednak może również i do różnych problemów zdrowotnych. U dziecka, które często obgryza paznokcie, może bowiem dojść nawet do trwałego uszkodzenia płytki paznokciowej. Ucierpieć mogą nie tylko paznokcie, ale i zęby czy struktury stawu skroniowo-żuchwowego, skutkiem obgryzania paznokci mogą być nawet wady zgryzu. Poza już wspomnianymi zagrożeniami, obgryzanie paznokci może doprowadzić także i do różnych chorób zakaźnych. Częste wkładanie (nie zawsze czystych) palców do ust znacząco zwiększa ryzyko wystąpienia którejś z chorób brudnych rąk – dziecko obgryzające paznokcie ma większe ryzyko zachorowania na różne choroby bakteryjne, wirusowe czy pasożytnicze. Przeczytaj: Robaki u dzieci: owsiki, glista i inne pasożyty - co robić, gdy dziecko jest nimi zakażone? Sposoby na obgryzanie paznokci przez dziecko Rodzicom, których dziecko obgryza paznokcie, polecić można co najmniej kilka sposobów na to, jak pozbyć się tego kłopotliwego nawyku. W sklepach dostępne są chociażby różnorodne preparaty, których stosowanie ma zniechęcać malucha do wkładania swoich palców do ust. Mowa tutaj przede wszystkim o bezbarwnych lakierach do paznokci, które mają gorzki smak – ich skuteczność bywa jednak różna (niektórym dzieciom gorzki smak w ogóle nie przeszkadza i nadal obgryzają one swoje paznokcie). Innym sposobem na obgryzanie paznokci przez dziecko może być również regularne przycinanie maluchowi paznokci „na krótko”. Próbować zwalczyć obgryzanie paznokci u dziecka jak najbardziej można, a nawet warto. Poza lakierami – szczególnie u maluchów, które obgryzają paznokcie wtedy, kiedy się nudzą – skorzystać można z różnych przyrządów, które najzwyczajniej w świecie zajmą uwagę dziecka. Tutaj można wspomnieć o różnych przyrządach do ściskania czy gniecenia – kiedy dziecko ma zajęte ręce, istnieje w końcu mniejsza szansa na to, że będzie ono wkładało swoje palce do ust. Przeczytaj: Dłubanie w nosie: jak oduczyć dziecko? Czasami trzeba się skupić na przyczynie obgryzania paznokci Powyżej wspomniano o tym, jak bezpośrednio wpływać na samo obgryzanie paznokci. Jeżeli jednak dziecko czyni to z powodu jakichś problemów psychologicznych, to wtedy należałoby doprowadzić do ich rozwiązania. W tym celu warto porozmawiać z dzieckiem np. o tym, jak radzi ono sobie w szkole czy o tym, czy czymś się martwi. W sytuacji, kiedy dziecko obgryza paznokcie np. z powodu szykan czy przeżywania znacznego stresu, najistotniejsze nie jest to, aby przestało ono obgryzać paznokcie, lecz to, aby rozwiązać przyczynę, przez którą malec to robi. Czasami uda się poprawić stan dziecka samodzielnie, czasami jednak – kiedy rodzic widzi, że dziecko wciąż i wciąż jest osowiałe, zgaszone i nadal zmaga się z jakimś problemem – warto jest skorzystać z pomocy specjalistów i odwiedzić np. psychologa. Dziecko obgryza paznokcie – czego wtedy robić nie wolno? O tym, co można zrobić w przypadku obgryzania paznokci przez dziecko, już wiemy. Powinniśmy jednak przez chwilę zastanowić się również i nad tym, czego rodzic robić absolutnie nie powinien. Otóż z dzieckiem obgryzającym paznokcie trzeba obchodzić się po prostu delikatnie. Krzyki, natarczywe upomnienia, kary czy – w najgorszym przypadku – uderzanie malucha po rączkach zdecydowanie nie pomogą, a wręcz przeciwnie – mogą one wręcz nasilić istniejący u malucha problem. Kiedy bowiem dziecko, które obgryza paznokcie, widzi to, że jego rodzice odczuwają z tego powodu rozdrażnienie czy zdenerwowanie, może ono zacząć borykać się z poczuciem winy. Maluch może wtedy mieć się na baczności, przebywając razem z rodzicami, a jednocześnie wtedy, kiedy tylko zostanie on sam, może obgryzać swoje paznokcie z jeszcze większą intensywnością. Doskonale więc widać, że zdenerwowanie nie pomoże, a wręcz – jeżeli dziecko obgryza paznokcie z powodu jakichś problemów psychologicznych – może ono nasilić istniejące u niego zaburzenia. Z tego właśnie powodu rada jest jedna: rodzice, których dziecko obgryza paznokcie, muszą być po prostu cierpliwi i delikatni. Spokojne podejście może w tym wypadku naprawdę zdziałać cuda, poza tym pamiętajmy: to, że dziecko obgryza paznokcie, nie jest jego winą czy kaprysem, a problemem, do którego rozwiązania rodzice wraz ze swoją pociechą muszą wspólnie dążyć. Przeczytaj: Kiedy z dzieckiem pójść do psychologa, a kiedy do pedagoga i psychiatry?
LhtnK.co na obgryzanie paznokci u dzieci
